Bardzo dziękuję 
Bardziej pracy weekendami i wolnymi chwilami. Masz coś konkretnego na myśli? Jakieś takie "techniczne" screeny będę robił zapewne przy wrzucaniu projektu na ArtStacje, mogę wtedy podlinkować. Znaczy sam rig nie wydaje mi się, żeby w viewporcie wyglądał jakoś spektakularnie czy ciekawie. Bardziej chodzi o taką zasadę działania niektórych rzeczy.
Dla przykładu, spódniczka działa w taki sposób, że poniekąd "ślizga się" po powierzchni ciała postaci. Moim zdaniem to był jedyny sensowny pomysł, żeby uniknąć tego takiego efektu sztywnych, przyklejonych do ciała ubrań, obecnego szczególnie w grach. Jednocześnie nie korzystając z symulacji, co w przypadku zwykłych ciuchów byłoby dość oczywiste. Deformacja modelu spódniczki samej w sobie mija się nieco z celem, tam jest dużo geometrycznie nie połączonych ze sobą elementów, to by się sypało i rozchodziło gdyby użyć po prostu Armatury. Tak więc mam mega uproszczony model spódniczki w formie jednej bryły, z dwoma levelami Subdiva. Dzięki temu ta baza ma dość geometrii, ale jednocześnie jest bardzo łatwa do kontrolowania (np. gdy potrzebne są korekcyjne shape keye, a są potrzebne). Baza jest kontrolowana szkieletem i ciągle korygowana shape keyami w zależności od tego czy podniesiona jest jedna noga, obie, biodra ustawione są tak czy inaczej itd. Na to wszystko leci Corrective Smooth ograniczony konkretną vertex grupą w taki sposób, żeby niezależnie od ustawienia nóg, krawędzie geometrii wyglądały możliwie najbardziej naturalnie, płynnie i po prostu ładnie. Taki system bezpośrednio kontroluje docelowy model spódniczki za pomocą Surface Deforma, a właściwie dwóch, bo przed tym jest jeszcze drugi SD najpierw nadający generalny kształt pozy wynikający z ułożenia ciała. Wciąż nie rozwiązuje to wszystkich problemów, bo ciało tak czy inaczej potrafi przenikać przez ubranie, dlatego dodatkowo, na koniec jeszcze samo ciało jest wpychane "pod" model spódniczki Shrinkwrapem, jeśli zajdzie taka potrzeba. To dość subtelny efekt, ale w niektórych pozach widać, że ubranie lekko uciska np. fragment uda. Niżej wyolbrzymiony co prawda efekt, ale pokazuje o co mi chodzi. W przypadku Starfire miałem podobny, znacznie bardziej rozbudowany system "ugniatania" ciała, ale tutaj wystarcza uproszczona wersja. Tak zbudowany rig sprawia, że ubranie w ruchu zdaje się przesuwać po powierzchni ciała i dynamicznie reagować na pozy, zamiast sprawiać wrażenie przyklejonego do ud, bez konieczności używania symulacji cloth.
Nie umiem dobrze tłumaczyć rzeczy, ale mam nadzieję że mniej więcej wiadomo o co mi chodzi :V Muszę przygotować jakieś wizualizacje na AS, to będzie chyba lepsze niż moje gadanie.

Dziękuję, miło to czytać. Gdyby coś nie grało to śmiało, będę się starał poprawiać co dam radę.

Ten projekt to naprawdę wyjątkowo powoli mi idzie. Ale powoli kończę już mimikę. W międzyczasie potrzebuję rady. Szybka piłka - lepiej z takimi paskami na "włosach", czy lepiej bez nich?

Apdejt

Co do przypominania psa, to wydaaaaje mi się, że wiem o co może chodzić, ale sam tego za bardzo nie widzę nawet mimo intencjonalnego patrzenia w ten sposób na szkic. Ale od oceniania są inni. Jeśli ktoś zwróci mi uwagę pod tym kątem to spróbuję jakoś tę facjatę inaczej rozwiązać. Tak więc bardzo proszę o feedback, jeśli ktoś też uważa że te linie na buźce kojarzą się z psem.
Co do deformacji, mimiki i animacji powiem tak. Myślałem na początku żeby starać się robić wszystkie mechaniczne części tak, żeby logicznie miało to sens gdy się poruszają. Ale z twarzą jest ten problem, że trzeba by chyba zrobić coś w stylu transformersów od Bay'a, żeby mieć w pełni działającą mimikę. Czyli milion drobnych elementów od każdego mięśnia twarzy. A to trochę mija się z tą cartoonową estetyką. Poza tym nie będę kłamał - komu się chce tyle tego robić :V Cóż, więc na razie plan jest taki, że zgodnie tak z oryginałem, jak i najnowszym Ratchetem - częściowo przymknę oko na logikę i po prostu zrobię zwykłe deformacje twarzy. To samo planuję do włosów. Nie wiem czy to będzie najlepsza decyzja, ale też po prostu nie mam lepszego pomysłu jak to rozwiązać żeby jednocześnie było sensownie i estetycznie, po prostu "ładnie".

Tak, za każdym razem robię postacie zupełnie od zera. Wiem, że z praktycznego punktu widzenia nie zawsze ma to sens, ale wychodzę z założenia, że nie chcę się zbytnio rozleniwić i w miarę możliwości ćwiczyć anatomię zamiast lecieć na gotowcach. No i też przy okazji zawsze mam świeże podejście, bez podświadomego ograniczania się swoim gotowym basemeshem.

Mi zawsze szkoda for (forów, forumów?), bo to całkiem inna forma i dynamika wymiany informacji niż np. Discord. Tutaj też za dużo osób nie było to wytworzyła się swego rodzaju kameralna atmosfera. Będzie mi tego brakowało. Tak starą jak i nową Blenderownie będę ciepło wspominał. Dzięki wszystkim za wspólnie spędzony czas.

Proszę, jaki ten świat jednak mały, haha.

Wielkie dzięki, miło to czytać. Ja tam widzę masę niedociągnięć, ale grunt że się podoba